غزل
مونجهه ۾ مهراڻ آ رائيس ڀي روئي ڏنو،
ظلم هي ڇاڪاڻ آ رائيس ڀي روئي ڏنو.
حق غضب ٻين جو ڪري پاڻي ويا ڏوڪي پنجاب،
سنڌ ڇا اڻ ڄاڻ آ رائيس ڀي روئي ڏنو.
سنڌ جي سڏڪي ڀرڻ تي ڪنهن نه صوبي ڪيو سماء،
درد ۾ هڪ پاڻ آ رائيس ڀي روئي ڏنو.
گوڏي تي پاڻي گڊو ۾ سرڪ هڪ ڪانهي سکر،
سڀ جي ڪڍڻي ڪاڻ آ رائيس ڀي روئي ڏنو.
روهڙي ڪئنال رڃ ۾ آ ڦليلي فقر ۾،
واء ويلا هاڻ آ رائيس ڀي روئي ڏنو.
کير ٿر بيگاري بر ويران ٿي وارھ برانچ،
ملڪ ۾ مانڌاڻ آ رائيس ڀي روئي ڏنو.
گهاڙ، ارٿر، ڌامراهو، ڪور، نورنگ، نورواھ،
نيست هر هڪ نياڻ آ رائيس ڀي روئي ڏنو.
سومري منڇر مکي ڪينجهر به ٿي آ قربلا،
ڪون ڪا آلاڻ آ رائيس ڀي روئي روئي ڏنو.
وونئڻ جوئر ڪڻڪ ڪيلا مڱ مٽر لوسڻ ڇڻا،
پوک سڀ خس ساڻ آ رائيس ڀي روئي ڏنو.
ٿي ڪمند سان قيس ويو ايري به ٿي ويو آ اداس،
ڪٿ نه ڪا آلاڻ آ رائيس ڀي روئي ڏنو.
ڪيترو لکندين نذيرا مڱ نه ڏر ڪنهن تي ميان،
حشر جو اهڃاڻ آ رائيس ڀي روئي ڏنو.