غزل
اسان ڀاڳ تنهنجي مان نڪري وڃون ٿا،
ڇڏي ماڳ تنهنجو به اُجڙي وڃون ٿا،
کلين تون تڪين ٿي يڪو جا اسانکي
اسان ئي اسان کان به وسري وڃون ٿا،
اجائي نه ضد ڪر ملڻ لاءِ به تون ئي
ملڻ کان به اڳ ئي ته وڇڙي وڃون ٿا،
سڄو ئي سڀيتا لڳي ٿي حسن جي
ڏسڻ لاءِ اسان ڀي ته سنبري وڃون ٿا،
ڳلن تي رکي هٿ غزل جان اچي ٿي
اچڻ سان اندر ۾ به وِکري وڃون ٿا.