غزل
ڀاڪرين ھُن ڀريو ۽ کڻي ڳلي لاتو
انگين چاڙھيو نپوڙيو ۽ ملي لاٿو
پيار کان مون ڀلا روڪيو ڪٿي؟
تنھنجي ھان، توکي مون پلي پاتو
سُر نه موھيندا ته ڇا ڪندا سائين!
درد دل جي کي هيو ڳلي لاتو.
ساڙ وارن کان ڪيئين ٽارو ٽري،
درد وارن کي ته ھُن ڳلي لاتو.
دل خدا توکي مڃي ورتو شميم،
جنھن گھڙي تو مون اچي پلي پاتو.