غزل
ڪيڏي اڄ برسات وڻي ٿي،
بوندن جي ها لات وڻي ٿي.
سيءُ پارو تن کي ڪندو ڇا،
لاهوتين جي لات وڻي ٿي.
مچ ڪچهري پئي هلي اڄ،
پوڙهن جي هر بات وڻي ٿي.
هر هڪ سٽ ۾ سون سجائي،
شاعر جي هر ڏات وڻي ٿي.
ڇا ٿيندو هن قوم جو هاڻي،
تنهنجي هي فڪرات وڻي ٿي.
هڪ مون ۾ اخلاق هن خاميون،
باقي بلوچ هر ذات وڻي ٿي.