غزل : تنهنجي منهن تي مُرڪ جو ايندي آهي،
سُونهن ڀي سينگارجي ويندي آهي،
سُونهن کي سينگار جي ناهي خبر
خوب صورت خوب ئي هوندي آهي،
حُسن جي خوشيون ڪري ڳالهائي ٿو
خوشبو لفظن کي چُميون ڏيندي آهي،
موج مستين ۾ جواني ٿئي مگن
تنهنجي اک ڪنهن تي نه ٻُڏندي آهي،
آ هوا ڀي ناز خوشيون پئي ڪندي
کليل وارن جو هوءَ کڻندي آهي،
تنهنجي جلون جي به تجلي دلربا
دل جي تارن کي اچي ڇُهندي آهي،
صبح سانجهي سار تنهنجي ساڻ آ
۽ نظر هي راهه پئي ڏسندي آهي،
سيلرا جي ننڊ ڀي پئجي وڃان مان
ياد خيرل ڪو نه هي سُمهندي آهي .