غزل
بزم ۾ هي بيقراري ڇو ڀلا،
چشم نم آه زاري ڇو ڀلا،
اکين ۾ ننڊ جو نالو ڪٿي
هي رات ايڏي ڀاري ڇو ڀلا،
ول ويڙهيل ڄڻ هجي ڪنهن وڻ سان
دل دردن آهي واري ڇو ڀلا،
ساهه کي ڇڪتاڻ اکين اوهيرا
جنهن ارپيا اها پياري ڇو ڀلا،
سار ۾ ۽ ٺار ۾ ٺرندو رهيو
عبد اڪيلو رات ساري ڇو ڀلا .