غزل
اسان راز دل جا پنن تي اُتاريا،
زماني اسان تي تڏهن هٿ اُلاريا.
سڙيا ۽ جليا ڪي اسانجي لکڻ تي،
پرين خط هزارين هوا ۾ اُڏايا.
جڏهن ڪجهه لکيوسين ته پنهنجو لکيوسين،
نڪين لفظ ڪنهن کان اسان ڪي اُڌاريا.
دنيا جون چالاڪيون پڳيون چنڊ تائين،
اسان حال پنهنجا نه آهن سُڌاريا.
ڏنا کوڙ صدما هالاڻي زماني،
اسان سُور سيني اندر سڀ سنواريا.
..