غزل غزل غضب جي گُھور اھڙي آ انبن جي ٻُور جھڙي آ ڪجل ڪاني پائي نڪتي لڳي پئي حُور جھڙي آ منھنجي من ۾ ڦري ائين ٿي لاٽونءَ جي ڏُور جھڙي آ ماکيءَ کان وڌ مٺي آ ھوء اکين جي نُور جھڙي آ جوانيءَ جي چڙھي چوٽي ڪڻڪ جي ڀور جھڙي آ.