غزل
خمار سان ڀي کلي ڏسون ٿا،
سوا هوا جي هلي ڏسون ٿا،
ڏٺو نه ساري ڄمار ۾ جنهن،
اڃان به ان جي ڳلي ڏسون ٿا.
ملان صدين کان پيو ڊيڄاري،
هلو جهنم هلي ڏسون ٿا.
خبر پوي من حشر ڇا ٿي ٿو،
وڍي سسيءَ جي نلي ڏسون ٿا.
رهي سدا ٿو ڪهڙي اکين ۾،
حياءُ سان اڄ ملي ڏسون ٿا.
هو سيٺ ڪڙمين جي سيلرن تي،
کڻن ٿا زوري ڇلي ڏسون ٿا.
نه بوند هڪڙي پيا وڌي ڪا،
خوشيءَ جي خالي کلي ڏسون ٿا.
ڪٿان ٿو اڀري ڪٿي لهي سج،
تنهنجي اکين ۾ ڍلي ڏسون ٿا.