غزل
اڃان اُداسي رکي ڪندين ڇا،
هي زندگي آ وڃي بچي ڇا،
ملي طبعيت نه پاڻ ۾ ٿي
مگر انهي کي چئون وڃي ڇا،
اُداس تنهنجي ڀلا رهڻ سان
سو وقت ايندو ويل وري ڇا،
وئي غلامي ۾ عمر ساري
ڪيون پڇاڙي ۾ دل وٿي ڇا،
ڏياج ٻيجل کي جئين ڏنو سر
ڄمن ٿا هر هر اهڙا سخي ڇا،
هي لوڪ ٻوڙو اديب آهي
ڪندين اڳيان شعر ڪي پڙهي ڇا.