غزل
هُن جي شاعري جي ته خبر هئي،
پر گيت تي نچڻ جي عادت مگر هئي،
اڄ سنڌ ۾ اياڻيون ڳائن پيون ته ائين
ڳائڻ کان وڌ جسم ۾ هر ڪا نظر هئي،
تاريخ پڙهي منهنجو ٿو روح پيو رڙي
ڇا سنڌ اڄ رهي آ جا سنڌ امر هئي،
هو ڇوڪري نه پر ڪا ڄڻ حُور پري
حس بي حيائي تن تي رهيل نه ڪثر هئي،
مختيار مڙئي سڀ کي وه واه ڪر پيو
يارن چيو طبعيت اهڙي نه پر هئي .