غزل
جئن رسڻ جا سلسلا وڌندا ويا،
پيار ۾ پو فاصلا وڌندا ويا.
سڀ خوشيون مونکان ويو دلبر کسي،
۽ ڏکن جا قافلا وڌندا ويا.
مون سهڻ جي او مٺي ڪوشش به ڪئي،
سُور تنهنجا هئه الا وڌندا ويا.
بس اسان وڙهندا رهياسين پاڻ ۾،
دشمنن جا حوصلا وڌندا ويا.
سچ اڪيلو ويو چڙهي اڄ دار تي،
ڪوڙ تنهنجا ڀرجهلا وڌندا ويا.
ڳوٺ تنهنجي مان ويو اشرف لڏي،
ڇا ڪجي بس معاملا وڌندا ويا.