نيرن نيڻن واري ۽ چانديءَ روپ مست
خيرآباد پئٽرول پمپ لڳ هڪ ننڍڙي پل ۽ پوليس چيڪ پوسٽ آهي. هتي بيهڻ کان پوءِ سامهو نظر ايندڙ منظر تان اکيون هٽائڻ ڏکيو ٿي پوي ٿو. سامهون هڪ ڪشادي ماٿريءَ مان نيرن نيڻن واري سنڌوءَ ندي وروڪڙ کائيندي اچي ٿي ۽ اولهه کان ڪابل جو ڪارسرو چانديءَ جهڙو پاڻي پنهنجي سست رفتار سان نيرن نيڻن واريءَ جي جهوليءَ ۾ ڪرڻ گهري ٿو ۽ پر سونهن جي نشي ۾ مست طاقتور سنڌوءَ جو پاڻي پنهنجي رفتار سان اڳتي وڌندو وڃي ٿو. اهو عمل مسلسل جاري آهي انهن ڏينهن کان جڏهن سنڌو ساماڻي ۽ ڀرپاسي جون نديون نالا سندس سونهن تي مست ٿي سندس وجود ۾ ملي هڪ ٿيڻ جي تمنا کڻي وڌيا.
دوميل ماڳ تي ٻنهي پاڻين جي ميلاپ جو منظر جماليات جي ستل جذبن کي ڌونڌاڙي اٿاري ٿو. سنڌوءَ ۾ ملي هڪ ٿي وڃڻ جي شوق ۾ ڪابل نديءَ جو پاڻي سنڌوءَ جي تيز وهڪري جي ڌڪي سان پري تائين گهلبو هليو وڃي ٿو ۽ ڌرتيءَ جي ڪينواس تي هڪ لڇندڙ تصوير اڀري ٿي. نيري ۽ چاندي جهڙي رنگ جا ٻه پٽا پري تائين گڏ هلن ٿا. نيرو پاڻي وڌيڪ لڇندڙ آهي ۽ چاندي رنگ واري پاڻيءَ ۾ لُڇ گهٽ آهي ... ۽ پوءِ هوريان هوريان چانديءَ جو وهڪرو نيراڻ ۾ پنهنجو وجود ۽ رنگ سڀ وڃائي ويهي ٿو.
چون ٿا ته، سنڌوءَ جو پاڻي اٽڪ وٽ لٽ سان ڀريل ۽ ميرانجهڙو هوندو آهي پر مون شفاف ڏٺو، جيڪو گهراين ۽ آسمان جو رنگ جهٽڻ سبب نيرو ٿي پئي ويو. ڪينواس تي رنگن جي ان تبديليءَ جو سبب شايد تربيلا بند آهي، جنهن ۾ هماليه تان لٿل لٽ جا تهه ڄمندا پيا وڃن ۽ سنڌوءَ کي آٺريل پاڻي ملي رهيو آهي.