شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25033
  • 4936
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

محمد صه من ۾ اٿئي ويٺو

محمد صه من ۾ اٿئي ويٺو

محمد صه نور جو نالو، سڄو خود نور آ مُحمد صه،
خُدا جو خيال آ محمد صه، پرين جو پور آ محمد صه.

ڀريل پئمانو آ محمد صه، سڄو مئخانو آ محمد صه،
خماريل نيڻ سھڻي جا، سڄوم مخمور آ محمد صه.

پٿر تي ليڪ آ محم صه، سمندر ساھ آ محمد صه،
جبل جي چوٽ آ محمد صه، ٻٻر جو ٻور آ محمد صه.

ستارا چنڊ ۽ سورج، سدائين عشق جنھنجي ۾،
صبح جو سحر آ سائين، سڄو محسور آ محمد صه.

ڪجل ھُن جا تجل ھن جا، ازل آخر اوھوئي آ،
نڪو آدم نڪو عيسى، نه موسى طور آ محمد صه.

فقيرن جا پنڻ پيالا، سدائين ٿو ڪري پُرڪش،
ڀلارو ڀرجھلو آھي، ڀلو ڀرڀور آ محمد صه.

عليءَ جي ڳليءَ جو ڪُتڙو، مان تنھنجي شھر جو ڪتڙو،
سدا سيوھڻ ڀٽائي ڀٽ، مون کي منظور آ محمد صه.

عدالت عشق جي ۾ آ، محمد حسن شاھد،
محمد صه من ۾ اٿئي ويٺو، چوين ٿو دُور آ محمد صه.