تُنھنجي صُورت صاحب سُھڻي!
ويرانن ۾ وجھه وصل جو،
جاني ڇو ته جدائي جاني!
ھمدم ھي غم دل ۾ دھڪي،
منھنجي سُر ۽ ساھ ۾ سھڪي،
منھنجو من پيو مھڪي چھڪي،
ھاءِ ھجر جي ڪڻڪ لڻي آ،
حد حساب نه فيض فصل جو،
تنھنجي خاص خدائي جاني،
امرت ڌارا عشق الاھي،
ھڪڙو سھڪو ۽ ٻي ساھي،
من مندر ۾ مورت ٺاھي،
تُنھنجي صورت صاحب سُھڻي،
منھنجي عشق ته آھي اصل جو،
توئي ڳالھه ٻڌائي جاني.