گيت ڌڻي جا گڏجي ڳايون!
آدرشي انجام به آھن،
پنھنجي سونھن سڀيتا صورت،
اکڙين ۾ آرام به آھي،
جيڪو آھي اھڙو سھڻو،
تنھن، سنڌوءَ کي سڀ ساراھيون،
گيت ڌڻي جا گڏجي ڳايون،
منھنجو درد به تون درمان به تون،
منھنجوعشق به تون ارمان به تون،
منھنجو ٻاروتڻ جي مُرڪ به تون،
منھنجو سمنڊ به تون، منھنجي سُرڪ به تون،
منھنجو سوڻ ساٺ ۽ گيت به تون،
منھنجي رسم رواج ۽ ريت به تون،
منھنجو دوست تون دلدار به تون،
منھنجو من موھن ۽ ميت به تون،
منھنجي جذبن جو اظھار به تون،
منھنجو پيار به تون، منھنجي پريت به تون،
منھنجي ننڊ به تون، منھنجي جاڳ به تون،
منھنجي خوابن جي تعبير به تون،
منھنجو مک مھانڊو شڪل به تون،
منھنجي تاريخي تصوير به تون،
منھنجي ساوڪ ۽ سرسبزي تون،
منھنجو ڪوٽ برج تعمير به تون،
منھنجو لمحو لمحو ساعت به تون،
منھنجو روڳ به تون، منھنجي راحت به تون،
منھنجو فن فڪر فنون به تون،
منھنجو جوش جلال جنون به تون،
منھنجو ٿانءُ به تون منھنجو ٻُڪ به تون،
منھنجو دريا ھڪڙو ڍُڪ به تون،
منھنجو قطرو قطرو جُز به تون،
منھنجي بوند به تون، منھنجو ڪُل به تون،
منھنجي مجبوري، منھنجي ماٺ به تون،
منھنجي ڪاوڙ، غصو، ھُل به تون،
منھنجو آئين ۽ اختيار به تون،
منھنجي وڏڙن جو دستور به تون،
منھنجو قلم، ڪتاب ۽ علم به تون،
منھنجي نظر به تون، منھنجو نور به تون،
منھنجو دولھه، عنايت ۽ ڀٽو،
منھنجو شعر به تون ۽ شعور به تون،
منھنجي لاءِ چمڻ جو چاھ به تون،
منھنجو موتيو، مُگرو ۽ چمپا،
منھنجو ٻٻر پيلو ٻور به تون،
منھنجا لفظ لکت ۽ مس به تون!
جيڪو جل ٿل جال وھي ٿو،
عشق ايامن کان ته اچي پيو،
سھڪي صديون سال وھي ٿو،
ڊيل جيان ھو ٽِلندو ٽِلندو،
ڪيڏي چنچل چال وھي ٿو،
گڊ جيان ھو ڊوڙي ڊوڙي،
ڇرڪي ڏيندو ڇال وھي ٿو،
شينھن جيان گجگوڙ ڪندو،
لاکيڻو لڄپال وھي ٿو،
پھڻ پٿر ڪئين لٽائيندو،
موتي مالا مال وھي ٿو،
تنھنجو منھنجو ماضي آھي،
حال ۽ استقبال وھي ٿو،
مست قلندر اوجون موجون،
ڌڪ ڌڪ ڌُوڪ ڌمال وھي ٿو،
سيوھڻ سائين سج جيان آ،
جڳ مڳ جاڳ جلال وھي ٿو،
شاھ ڀٽائيءَ جي ڀاڻي تان،
جھرمر جوت جمال وھي ٿو،
ڏيئا ليئا ڏيک ڏسان ٿو،
موجن منجھه مشال وھي ٿو،
پنھنجي تيغ ترار به آھي،
آڏو ٿي ھو ڍال وھي ٿو،
ڪيڏا قرب ڪچھريون ڪندو،
ڀورن لاءِ ٿي ڀال وھي ٿو،
تنھن سنڌوءَ کي سڀ ساراھيون،
گيت ڌڻيءَ جا گڏجي ڳايون!
دنيا ۾ ھي خاص به آھي،
۽ آدم لاءِ عام به آھي،
پنھنجو ننگ ناموس به آھي،
پنھنجي ذات ۽ نام به آھي،
پنھنجي پريت ۽ پراڻو قصو،
پنھنجو ھي پيغام به آھي،
ويرين تي ھي وار به آھي،
دشمن جي لاءِ دام به آھي،
پنھنجو سارو ديس به آھي،
ھڪڙو ننڍڙو گام به آھي،
ميخاني جو مچ به آھي،
ڇلڪي پوندڙ جام به آھي،
پاڻ ڪريون ٿا پوڄا جنھن جي،
پنھنجي لاءِ پرنام به آھي،
پنھنجو ھي آغاز الستي،
پنھنجو ھي انجام به آھي!
منھنجي گفتگو تون، منھنجو گس به تون،
منھنجي مُرلي، بين ۽ بوڙيندو،
منھنجو راڳ به تون منھنجو رس به تون،
منھنجي موسيقيءَ جو مام به تون،
منھنجو سُر، سرھاڻ ۽ چسُ به تون،
منھنجو لڪ جبل کان ڏيک به تون،
منھنجو ڪارونجھر ۽ ڪسُ به تون،
منھنجو رت به تون، منھنجو ست به تون،
منھنجي نبض به تون، منھنجي نس به تون،
منھنجو پني عاقل ۾ پھر به تون،
منھنجو ماٿيلي وٽ مھر به تون،
منھنجو ڪوٽڙيءَ وٽ ڪڙڪاٽ تون،
منھنجي شاھ پنجي وٽ لھر به تون،
منھنجي ٻولي تون منھنجي ڇولي به تون،
منھنجي عيد به تون، منھنجي ھولي به تون،
منھنجي ڪچي ۾ لس ليٽ به تون،
منھنجي ٻيٽاري ۽ ٻيٽ به تون،
منھنجو فصل به تون، منھنجو نسل به تون،
ڪنھنجي ڪَتي تون، منھنجو چيٽ به تون،
منھنجي کيڙي تون، منھنجو کيٽ به تون،
منھنجي مستيءَ جو منشور به تون،
منھنجي روھڙي سکر به تون،
منھنجي سن مانجھند به تون،
منھنجو شاھ بندر به تون،
منھنجو خفت ۽ اڙل وڇيڙو به تون،
منھنجي ڳوٺ مشائخ جو مور به تون،
منھنجو طوطو، مينا، پاريھر،
منھنجو سيوھڻ بحري باز به تون،
منھنجو روحاني ڪو راز به تون،
منھنجو روحل، ردم، چيزل به تون،
منھنجو ڪاشي، جنڊي کير به تون،
منھنجو ڪُڙم، قبيلو، قوم به تون،
منھنجي ماکي، مکڻ، نير به تون،
منھنجو پٽ به تون منھنجو پيءُ به تون،
منھنجي واھر به تون، منھنجو وير به تون،
منھنجو تخت به تون، منھنجو بخت به تون،
منھنجو مرشد به تون منھنجو پير به تون،
منھنجي ڇڪ تانگھه ۽ تنئوس به تون،
منھنجي سڪ جو سوز سفير به تون،
منھنجي عشق جو اڳ امام به تون،
منھنجو حاڪم ۽ امير به تون،
منھنجو ذلفي بينظير به تون،
منھنجو ”حسن درس فقير“ به تون،
جُڳ جُڳ اھڙو جاني آھين،
لاشڪ تون لاثاني آھين،
تنھن سنڌو کي سڀ ساراھيون،
گيت ڌڻيءَ جا گڏجي ڳايون.
______
علي قاضيءَ جي سڏ تي 2009ع ۾ درياءُ ڊي تي لکيل!