ھن عشق جي عجائب گھر ۾!
ايڏا پراڻا آھيون،
جيڏي ھو پراڻي،
نئين سر وري ڄمياسون،
ڪنھن ساڻ پيار خاطر!
ھر ڪنھن جي گھر ۾ آھي،
قسمت سندو ستارو،
دنيا رُليا ڀلياسين،
دلدار يار خاطر!
اکروٽ جي وڻن مان،
کارڪ پٽي نه سگھبي،
پٽ تي ڪريل بازي،
اڀ مان جھٽي نه سگھبي،
پر عشق آھي الٽو، ابتا ٿو وڻ لڳائي،
وڻ ٽڻ لڳي ٽڙي پيا،
ڪنھن ڪوھسار خاطر!
زلفن زنجيرون ٺاھي،
سوگھو ڪيو صدين کان،
تنھنجا پئي ڏس پڇياسين،
نالا ڍنڍن ندين کان،
ھي وھڪرن وڏن کان،
ڇولين کان ڪيئن ڇڏايون،
مسحور ماٺ ٿياسين،
ھر وار وار خاطر!
دُنيا ته حسن آھي سج چنڊ جي نقالي،
دُنيا ته ڌوڙ آھي پر پيار آھي پالي،
ھن عشق جي عجائب گھر ۾،
وڃي رکياسون،
ھن نينھن نيٺ نانگو ڪيو نار خاطر!