اديون ھن ڄام آريءَ جو
اچي ٿو واس وڻ وڻ مان اديون ھن ڄام آريءَ جو،
کنيو آ جنھن ذمو پنھنجي ھٿن ۾ سنڌ ساري جو.
ننڍا سڀ وڻ وڏا ٿيندا، ٻڌان ٿو ٽھڪ ٽاريءَ جو،
ڪلن ۽ ڪارخانن ۾ حصو ٿيڻو آ ھاري جو.
ٻنين ۾ گاھ گلزاريون سڻان ٿو ٻول پاريءَ جو،
ٻُڍا ۽ ٻار ٿا مُرڪن وڻي پيو ويس ناريءَ جو.
ڪجل جي ليڪ ڪاري مان ٿئي چمڪاٽ واري جو،
”حسن“ ھردم کنيو اچجان قصو بي باڪ باريءَ جو.