شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25024
  • 4933
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

شاعر شعر نٿو لکي

شاعر شعر نٿو لکي

ھن جي اُڇليل ڪُنڍي
مڇيءَ جي بدران
درياءَ جي نڙگھٽ ۾ اٽڪي
ھُن جا ڇڪ ڏني ته
دريا ڦٿڪي پيو
دل مان ھن مڇي مارڻ جو خيال لاھي ڇڏيو
ھُن ڌرتي کي پئي کيڙيو
ھُن کي سِٽَ سُجھي آئي
ھُن پاڻي جو ڍُڪ پيتو
ھُن ٻيڙيءَ جي ڦُوڪ ڀري
۽ مٽيءَ جي چپٽي کنئي
۽ لفظ “محبت” جي نرم کل کي مھٽڻ لڳي ويو
ھُن گاڏي ۾ پيٽرول ڀرايو
ھُن بوٽن کي پالش ڪيو
ھُن سفر جو سعيو ڪيو
۽ وڃڻ کان اڳ موٽي آيو.
ھاڻي ھو دوڪاندار سان رھجي ويل ڳالھه ۾ آھي
ٽپاليءَ جي سامھون
گوشت مارڪيٽ جي وچ ۾
ٽيليفون جي ڀرسان
يا نرم بستري ۾
ھڪ خواھش ھن جي سيرانديءَ کان ساھ کڻي رھي آھي
ھڪ الميو ھن جي پيرانديءَ کان چُپ چاپ کڙو آھي
ھن جي پاسي ۾ پيل ڪورا ڪاغذ
وجھه وٺي اڏامي اچي
ھن جي ڇاتي سان چنبڙيا آھن.