شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25038
  • 4942
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

خانم گگوش

خانم گگوش

خانم گگوش جي تصوير جي
فريم ۾،
جتي جي سرحدن ۾ جواني منع آھي.
تاريخ جي سگريٽ کي،
تيليءَ چميو ته،
وقت دُکي پيو
۽ ھڪ ڊگھي ڪش ۾،
درد جو سرمئي دونھون،
ھوا ۾ اُڏرندو ويو،
خميني تون ھڪ ڦلي وانگر،
پنھنجي قبر جي ايش ٽري ۾،
بي معنى ٿي ڇڻي پوندين
گگوش جي اکين ۾،
ھڪ ڪربلا ڇرڪ کائي جاڳي اٿي،
۽ خوابن جا حُسين،
پنھنجي قتل جي بي واجبيءَ تي،
ھر يزيد
ھر خميني جو ابدي موت اورانگھي
من جي نين موسمن جا،
نوان عنوان بنجي ويا!
درد جي ھن پراڻي ڍنڍ تي،
ڏيھي ۽ پرڏيھي پکي،
جڏھن گڏجي اُڏرندا،
۽ چٽي اُس ۾ به،
پکين جو ھڪ ڪڪر،
ڍنڍ تي ڇانورو ٿيندو.
ته ڪروڙين ڇوڪرا ۽
ڇوڪريون،
جوانيءَ جي ٽاريءَ تي،
زندگيءَ جي چيلھه ۾ ٻانھون
وجھي،
مسلسل ٽھڪ ڏيندا،
۽ انھن ٽھڪن ۾،
گگوش سدائين جوان رھندي.