شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 24972
  • 4909
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

ڪارو ڪاري!

ڪارو ڪاري!

ڏور لڪن ۾ سج لٿو ٿي،
ڏينھن ڪاري چادر ويڙھي،
ساجھر سک سان سيج ستو ٿي،
ڀيڄ ڀٽن تان ڦرڙا ڊوڙي،
واڙن آيا ورچي ورچي،
ٻار رُٺل جي ماءُ کان خرچيءَ،
ڍوڊي ڊڳڙي پيڙا پرچي،
ٿڪ لڱن ۾، کليل ٿلھا،
ننڊ وڪاڻا چور ھاري،
مست محبت نڪتي ناري،
آس اندر ۾ ھيءَ اپائي،
شال ملي اڄ موج بھاري،
ڏور وڻن جي جھڳٽن ڀرسان،
ٻه پاڇولا، ڳل ڳراٽي،
وقت ورڻ جي ويل اساٽي،
ٻاٽ ۾ گھاٽ گھڙيل ھو گھٽ تي،
ڦاسي پئي ھئي ھرڻي اڃاري،
ھاءِ ويچاري وچ وڍن ۾،
ڌرتيءَ ڏانھن ڪين پڪاري،
ڳاڙھي رت جي دور دڳن تي،
ڍڪجي وئي ھئي پياسي واري،
صبح وات کليا واچوڙا،
اخبارن جون اڻڀيون سرخيون،
ڪارو ڪاري، ڪارو ڪاري،
ڪارو ڪاري، ڪارو ڪاري.