شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25042
  • 4944
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

وڄي تن تار يڪتارو!

وڄي تن تار يڪتارو!

ھوا جي لھر مان لڏندي،
جي لھنداسون ته تون ملندين،
اُڇل ڏئي آبشارن مان،
جي وھنداسون ته تون ملندين!
نديءَ جا ٻئي ڪنارا ڏئي،
وڃون پيا شھر جانان ڏي،
سنجھا جو سج جي ڀرسان،
جي رھنداسون ته تون ملندين!
ڪچي جي ڳوٺ ۾ ٻارن،
بلورن راند پي ڪئي،
پڪي جوانيءَ منجھان نسري،
ڄمي ڪھنداسون ته تون ملندين!
پراڻي دور ۾ پيدا،
ٿيڻ جو پڻ مزو ورتو،
وري نئين سر ڄمي ڄاپي،
جي ٺھنداسون ته تون ملندين!
ندر کي سخت ڏي نيئي،
ڪري وٺ قرب ۾ قابو،
گلابن سان پھاڙن ۾،
جي گھمنداسون ته تون ملندين!
وڄي تن تار يڪتارو،
عليءَ جو حيدري نارو،
سڪون ۽ سوز سيني ۾،
جي سھنداسون ته تون ملندين!
حسن جي گودڙيءَ ۾، گُل،
پکي، پھڻيون، وکر ٻيا ڪئين،
مٽيءَ چپٽي جيان تو ۾،
الھنداسون ته تون ملندين!