شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25042
  • 4944
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

اڙي يار تنھنجا ھي ڪھڙا تماشا!

اڙي يار تنھنجا ھي ڪھڙا تماشا!

وصل کي جو ويڙھي وڇوڙو وڇايئون،
تڏھن ياد آيم ته ھي به ملڻ آ،
اڙي يار تنھنجا ھي ڪھڙا تماشا!
اِھو روڄ راڙو به کڙ کڙ کلڻ آ،
تونگر اسان جيئن نه بي نياز ٿيندو،
ڪڏھن ڪين وڄندو نڪو ساز ٿيندو،
ٻاھر جي ته ٻچڪار ٻڌبي پئي پر،
اندر مان رڳو آھي آواز ٿيندو.
اُھي ساز سِرَ تي اوھين پنڌ پيارا،
اُنھن جو ته ھر ھر ھوا تي ٽلڻ آ،
اِھو ڪم جيڪو ڪرڻ سان نه ٿيندو،
نڪو جيءَ جيئري مرڻ سان نه ٿيندو!
اجھامڻ ٻرڻ جي ته ابجد آ اونڌي،
نڪو ڪو ٻڏڻ ۽ ترڻ سان به ٿيندو،
اِھو نه جي نگريءَ ۾ بي نام بابو،
کڻي خيال ڪاتي خلاءَ کي ڇلڻ آ،
وصل کي جو ويڙھي وِڇوڙو وڇايئون،
تڏھن ياد آيم ته ھي به ملڻ آ !