مونکان نه پڇ منھنجو حال
ڪالھُونڪر کان من موڳو،
مُون کي آھي پاڻ ملال،
مُون کان پُڇ نه منھنجو حال!
ساري عمر ائين ڪٽي آ،
ڄڻ ته ڪائي پري چٽي آ،
ھيءَ به گذري ويندو سال،
مُونکان پُڇ نه منھنجو حال!
چانڊوڪيءَ ۾ چڪ وجھي پيو،
ھينئڙو به ڪنھن ھَرڻ جيان آ،
ڇرڪي آخر ڏيندو ڇال،
مُونکان پُڇ نه منھنجو حال!
جيئرو رھندي تُون ته جٿن ۾،
رھجي ويا ٿئي ھار ھٿن ۾،
سانڍي ڇڏ سڀ استقبال،
مُونکان پُڇ نه منھنجو حال!
ھيڻي تي ھر حملو ڪيو آ،
سڀني کي ھي ڇا ته ٿيو آ،
تون تلوارُون آئون ڍال،
مُونکان پُڇ نه منھنجو حال!
راند ۾ ھر ڪو راضي آھي،
شطرنج جي ھي بازي آھي،
ھر ڪو ھلندو پنھنجي چال،
مونکان پُڇ نه منھنجو حال!