اھا رات توسان گذاريم جا سنگ سنگ!
اھا رات توسان گذاريم جا سنگ سنگ
ھزارين قصا ھي، ھزارين ڪھاڻيون،
رات سنڌو ڪنارو به ھئي،
ڪنھن ڪن ڦاڙ جوڳيءَ،
ڪنھن ساميءَ سندو،
اُڇليل ادا ساڻ ڍارو به ھئي،
۽ اِشارو به ھُئي،
رات رانجھو به ھُئي،
رات راڻو به ھُئي،
رات مومل به ھُئي،
رات ماڻو به ھئي
رات بينسر به ھُئِي،
رات بولو به ھُئي،
تون ھوا ۾ لڏئينءَ،
رات جھولو به ھُئِي،
اھا رات جانان جو،
تنھنجي وڳي جون،
زريون ۽ ستارا بنيا چنڊ تارا،
۽ تنھنجي اکين جي خمارن پٺيان،
گلاب ٽڙيا ۽ ٻريون مشعلون،
انھيءَ رات منجھه،
تنھنجي جسم جي ڌيمن سُرن،
جواني آلاپي،
ڪنول گُنگُنايا،
وڻن جي تَنبُورن سمورن ھيا،
نوان راڳ ڇيڙيا ٻيون ڪافيون،
نيون بي ڪسيون ۽ نيون عاشقيون،
اھا رات جا ڪنھن شرابي جيان،
کڙ کڙائي ٿَڪِي ٿيڙ کائي جڏھن،
تنھنجي وارن جي ڪارين گھٽائن منجھه،
گُم سُم ٿِي ويئي،
رِل مِل ٿِي ويئي،
اھا رات توسان گذاريم جا سنگ سنگ!!