مغرور ستم جون انگڙايون!
تو بنان اوپرين،
مئه جي ڍڪ ڍڪ جو قسم،
پيئڻ به پيئڻ ڪونھي،
جيئڻ به جيئڻ ڪونھي،
تنھنجي ھٿ جو جام،
اک جي اوت، چپن جو مڌ،
تنھنجي جوانيءَ جو،
ڇلڪندڙ رنگين شراب،
مغرور جسم جون انگڙايون،
جنھن ۾ شامل سؤ ادائون،
جڳ جڳ جياريو ڇڏين،
اڻ پيتو پياريو ڇڏين،
ھونئن ته پيئندا پيا اچون،
ھن مئڪدي جي ڇت ھيٺان،
وقت کان،
اڪيلائيءَ جي غم کان،
تنھائيءَ جي ٻوسٽ کان،
منھن موڙيو به،
جيئندا پيا اچون،
نه جيئندي به،
پر توسان جيئڻ ئي جيئڻ آھي،
توسان پيئڻ ئي پيئڻ آھي.