شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 24967
  • 4908
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

احمد آ آغاز پرين جو!

احمد آ آغاز پرين جو!

رم جھم رم جھم راز پرين جو،
ناچ وندر آ ناز پرين جو!

تڙگھٽ تڙگھٽ طبلي واري،
ساز سرود نه دنياداري،
تار ۽ ڦوڪ جي ترت تياري،
سونھن سموري ساز پرين جو!

ھٺ ھٺيليون ھرڻيون آھن،
سير مڇيون ڪيئن ترڻيون آھن،
جھڙيون ڪرڻيون ڀرڻيون آھن،
مست قلندر باز پرين جو!

مون ته ٻڌو ھو من ئي من ۾،
اٺ ئي صديون ھڪڙي ڪن ۾،
تند وڄائي پنھنجي تن ۾،
اوريان ڪيئن آواز پرين جو!

ھوٿيءَ ھيڪر حق سڃاتو،
پنھنجو تر ۽ تڪ سڃاتو،
لاکي لاھي لڪ سڃاتو،
احمد آ آغاز پرين جو!

محمد، حسن ٻئي گڏ آھن،
حيدر مرمت جو سڏ آھن،
پنجتن وڏڙن جو وڏ آھن،
عجز، انڪ ۽ آز پرين جو!
رم جھم رم جھم راز پرين جو،
ناچ وندر آ ناز پرين جو!