شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25042
  • 4944
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

اڄ به منھنجي عاشقي ڄڻ آگ آھي

اڄ به منھنجي عاشقي ڄڻ آگ آھي

تون ته سمجھين ٿي ته
منھنجا خواب سڀ نامرد ٿيا،
۽ ھجر جي شام ھر ڪا،
ڄڻ ته کدڙن جي مڙھيءَ جي ماٺ آھي،
تون ته سمجھين ٿي ته،
منھنجي موھ جون مُرليون سڀيئي،
بي سريون بيڪار ٿيون،
۽ درد جو ھو نانگ ڪارو،
ڀٽ ۾ ڀٽڪي مئو،
۽ سندئي احساس جيڪو،
ڄڻ ته گيڙو ويس آ،
مون وڃائي آ ڇڏيو،
تون ته سمجھين ٿي ته،
منھنجي سمنڊ سان ياري پراڻي وئي ٽٽي
۽ ساحلن تي بي وفائي پيو بڪان،
۽ ھاڻ ڪائي يادگيري،
ڪا ڪياماڙي نٿي مون کي ڇھي
تون ته سمجھين ٿي ته،
مون ڪيٽي بندر ۽
تنھنجي سنيھي جيئن سجاول کي وساري آ ڇڏيو،
۽ سڀئي تاڙيون کجيون
جھمپير جون،
مون ۾ ويون آھن مري.
تون الائي ڇا به سمجھين،
پر ائين آھي برابر،
خودڪشيءَ جي خيال وانگي،
سنڌ کي مون سئو دفعا آ سوچيو،
ھر دفعي مون موت کاڌي تو ھٿان،
ھر دفعي ھن عاشقيءَ،
مون کي بچائي آ وڌو.
ھن ديس جو ھڪ ھڪ چپو،
منھنجي چپن ۾ آ چُمي
منھنجي ھٿن ۾ جام جيئن،
منھنجي اندر جي آسمانن ۾ اڏامن جي شڪل،
ھن ديس جي ھر ھڪ گھٽي،
منھنجي رڳن ۾ ٿي لھي
ھن ديس جي ھر ڪا دري،
منھنجي اندر ۾ ٿي کلي،
ڇا ڇا نه مون آھي ڏٺو ھن ديس ۾،
ھوءَ سنڌو
ڄڻ ڪا فرينچ ڇوڪري آھي ستل
۽ انھيءَ تي چاندني.
ڄڻ سڻي پيئي لڙھي لھرن اندر
ڄڻ ته ڪا ساڙھي اڇي،
پئي اُڏامي اُڀ ۾،
۽ ھو سمورا ڳوٺ جيڪي،
ڄڻ ته آھن ٽئگور جي شاعري،
۽ تنھنجي اکين مان اُس جي وسڪار جيڪا
وڻن تي،
اُن اکين جي اُس جو ادارڪ جيڪو مون ڪيو،
۽ سمندر جي گجيءَ مان،
ڄڻ ته ٿو تنھنجو جسم مون ڏي اچي،
ڇاڇا نه مون آھي ڏٺو ھن ديس ۾،
ھا اڃان مون مان شرابن جي سڃاڻپ،
ڪانه وئي آ،
۽ اکين جي گھور گھاتو،
ڪين ٿي آھي مُڏي،
اڄ به تنھنجي چاھتن جا،
باغ ٿا مون ۾ لڏن
اڄ به ڪائي کنوڻ ٿي مون ۾ کجي
اڄ به ڄڻ ھالار ٿو مون ۾ گجي
اڄ به تنھنجي درد ۾ سو دم آھي،
ڄڻ ته تنھنجي چيلھه جو ڪو خم آھي
اڄ به مون ۾ ڪا جيئڻ جي جاڳ آھي،
اڄ به منھنجي عاشقي ڄڻ آڳ آھي.