ملاح!
ھن جي اندر ۾ ڪئين،
ڦٿڪن مڇيون پيون،
ھو جو ملاح ويٺو گھوري زمين کي،
ھن ڄڻ اندر ۾ پنھنجو ڪو رڇ آ ھنيو،
کوٽي زمين کي ۽ پوري زمين کي،
۽ دور ھوءَ مھاڻي گاريون بڪي پئي،
ھوءَ جنھن ڪالھه ھڪڙو ٻار ڄڻيو آ!
ھوءَ جا ھنن ڏينھن ۾ ماري نٿي مڇيون،
ھا پر ھن مڇين لاءِ ھڪ ڄار آ ڄڻيو!
پوڙھو اڪيلو ويٺو ٻيڙي ڇڪي پيو،
دونھين سان گڏ ڪائي،
ھن کي دعا اچي ٿي،
درياءَ شاھ تون ئي آھين سندم ڌڻي،
ھيءَ زندگي به آھي جادوگريءَ جيان،
جنھن کي به ڇا ملي وئي،
منھن تي وڻي وئي.