شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25021
  • 4931
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

ڪيلاش وادي

ڪيلاش وادي

اڃان تائين اکروٽ جو وڻ اتي ئي،
خيالن ۾ آھيون کڙا پاڻ ٻيئي،
جدايُن وصالن جي ڪيلاش وادي
اھا وَلِ ته ڪافر حسينا جي گھر جي،
پٺيان ئي، انگوري شرابن جي مٽڪن ۾،
مدفون آھي
اھا دل ته اٽليءَ جي اڌڙوٽ عورت جي،
سيني جي پويان به ناھي سلامت
اھا دل ھوا جيئن،
وڻن جي لڱن کي ٿي ھر ھر لڳي
اھا دل پھاڙي نديءَ جي
پيرن جي آھٽ جيان آ.
اڃان تائين ساڳي ”اگلزا“ اُتي ئي،
ڪوڏن سپين جي خريدار آھي،
مگر خود سندس ئي جسم منجھه جايون،
سياحن ٽڪڻ لاءِ سوچيو ته ھوندو
اڃان تائين ساڳئي ٽرائوٽ مڇيءَ جي،
مھانگي ھجڻ جو سبب سخت سردي،
گرم بستري کي به وڪڻڻ گھري ٿي،
اڃان تائين آڌي،
ورانڊي ۾ ويٺل
ڪي جرمن مسافر،
چترال جو چرس پيئندا رھن ٿا
سُڪل پن آھن ۽ ڌرتي پٿر جي
خيالن ۾ کڙکڙ ٿيندي رھي ٿي
ڀلي نانگ سونگھي سڀن جون قميصون،
اندر منجھه بڙ بڙ ته ٿيندي رھي ٿي
مگر ٻاھر خوش آھي خدائي