مقدر جا قصا ڪھڙا ۽ ڪھڙيون اڳڪٿيون آخر،
اجايا آسرا ڪھڙا ۽ ڪھڙيون آٿٿون آخر،
ڪيائون حُسن کي ڍال ڀلي خزاني ۾،
ھلائي ڪين سگھي جيئن سگھيا زماني ۾.
حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو