ازل ابد
جڏھن عشق پائي اچي اجرڪون
جڏھن پيار پائي اچي ٻانڌڻو
جڏھن ڀونءِ ڀريل رليءَ جيئن لڳي
سڄو ديس تنھنجي ڳليءَ جيئن لڳي
جڏھن چوٽ تان چند تارا تڪي
دريا ساڻ گڏجي ڪنارا ڪَھن
جڏھن گج سارو ڪري گفتگو
چُنيءَ تي سمورا ستارا لھن
جڏھن ماڪ مکڙيون چَپن جون چمي
خدا جي خدائي ٿي خوشبو وڃي.
جڏھن موتيو گھُورَ گھُورَي ڏسي
پَٽي اک ۽ اک پُوري ڏسي
تڏھن مان ٿو سمجھان ته منھنجي مٺي
ازل کان اسين ٻئي گڏوگڏ آھيون
وڃائجي نه جيڪو سگھي ٿو وطن ۾
اسين ھڪٻئي لاءِ اھو سڏ آھيون.