صدين جو سچ سامھون آ.
وڏا وڻ ڳوٺ تُنھنجي جا،
ڊگھا پاڇا مٽي چيڪي.
ھوا سامھون سُٺي ساڳي،
سريلي سينڍ تنھنجي آ
ڳليون ڄڻ ڳَھر ۾ آھن،
اکيون ڪنھن جواڻ عورت جون،
ننڊاکو نم جو وڻ آ،
نرالي نينڍ تنھنجي آ،
پراڻيون پٽ تي پوندڙ ڀتيون،
ڀرندي نه ڀڻڪن ٿيون،
ٻُڌيون جيڪي اٿم ڳالھيون
انھن جو ڳچ سامھون آ
مُڙي ۽ مور جو ڪوئي،
ڊُڪي ٿو ڊيل جي پويان،
حياتيءَ جي حقيقت ۽،
صدين جو سچ سامھون آ.