ھن بغدادي جي بات وڏي
جتي سِر آھن سڀن جا تسليم خم، اتي پير آ پيران پير سندو،
ھن بغدادي جي بات وڏي، مان نوڪر دستگير سندو.
جا چائنٺ چمندي چاھ وڌي ۽ ماڻھوءَ جو ويساھ وڌي،
سج چمڪي منير ماھ وڌي، مان عاشق تنھن ته امير سندو.
جنھن کي محمد صه وٽ مڃتا به ملي، ڏسي قدرت جنھن لاءِ خوش ٿي کلي،
جنھن لئه فطرت ٽڙندي ڇا ته ٽلي، وٺ نالو سبحان سفير سندو.
جيڪو بنيادي بي شڪ آھي، جيڪو وحدت وائي حق آھي،
جيڪو لافاني لاشڪ آھي، مان بندو تنھن بي نظير سندو.
او جيلاني ڪم ڪار ڪجان، مون کي ڪين پيرن کان ڌار ڪجان،
سنڌ سائي ۽ ٽمٽار ڪجان، سڻ عرض ڪو درس فقير سندو.