سِرن جيئن پچائي برھ جو بٺو،
اسان جو ته سورن ۾ آھي سٺو.
بندوقن جون باتيون بندوقون سڻن،
اسان کي ته ڳالھين ڳچي ۾ ڳٽو.
اھو درد پوشاڪ آھي پرين،
لَکن کي لڪايو گھمي ٿو لٽو.
ڇَڻِي خيال ۾ پن کڙڪو ڪيو،
مٺي ماٺ جو مينھن آھي وَٺو.
اھو سور جو ساٿ سونو اٿئي،
مليل محب جو ڪين ڀائنج مَٺو.
وري شھر جانان ۾ آيو ”حسن“،
اوھين قاتلن کي ڪريو اڄ ڪٺو.