حرم!
خليفو ته ميلاپ جو متقي،
حسين عورتون جون نرم نازڪيون پئي،
باريڪ ڪپڙي جي پردي پويان،
اُجھاڻيون ٻريون،
قطارن ۾ رقصان، ھوا جون پريون ھي،
لڏيون ۽ لميون پئي،
ننڍن دائرن ۾، ڪندي ناچ ڪيئي،
خليفي جي سامھون،
جھڪيون ۽ نميون پئي،
پٺيان دڦ بيٺي غلامن وڄايا،
سڀئي ساز آواز سان پئي ملايا،
حسين عورتون جون حسين ٽوليون ھي،
خليفي دنيا ۾ ڪئي ڳوليون ھي،
فارس جي شھرن جون مدھوش مکڙيون،
ترڪيءَ جي ٽامي جي رنگت جيان،
ٻرندڙ اکين سان الھڙ اُپسرائون،
مصر جي بازار مان ڪئين خريديل قدآور،
خليفو، جو تاريخ جي،
گھگھه تاريڪ سرنگن منجھان،
مذھب جا موتي ٿو ميڙي سھيڙي،
۽ لبنان جي ڪنھن واري مان آندل،
ھٿ جي ھنر جيئن اُڻيل تابڪاري،
۽ جھنگلي گلن جي خوشبو سان واسيل.
حبشي حسينا جون بي باڪ لوڏون،
خليفو خدا جو ھي نائب نمازي،
حورون به جنھن سان آھن صحبت ۾،
ملائڪ به جنھن پنھنجي خدائي ھئي خلقي،
جيئري ئي جنت جنھن منجھه وڇايل،
بلوري پيالن ۾ مئه ارغواني،
سدائين پئي سجدا ڪيا آدميءَ کي،
ھوائن پئي پر اُن کي ھوريان جُھلايو،
خليفي گذريل گھڙين کي ڀلايو،
نئين سر جوانيءَ جي جُڳن کي کوليو،
نئين سر بدن جي بھارن کي ڳوليو،
ھوائن پئي پردن کي ھوريان جھلايو،
نوان ليما جيڪي نپوڙيا نه آھن،
سدا مست صوفن جون سونيون قطارون،
انگوري ولين جيئن چڙھندڙ جوانيون،
خليفي خزاني جون چاٻيون گھمايون،
سڀئي بند تالا کن ۾ کلي ويا،
سڳي کي سُئي مان ٽپائي ڏٺائين،
بدن ڪيئن اُڊيڙي سبائي ڏٺائين،
خليفو ته ميلاپ جو متقي ھو،
جبل تي پري ڪِٿ جلي پئي جدائي،
حرم ۾ ته موسم ھلڻ جي گرم ھئي،
رعيت سان گھٽين ۾ ھلي پئي جدائي،
سڄي رات فانوس روشن رھيا،
سڄي رات بيٺي حرم گنگايو،
نشي ۾ خليفو سمھي نيٺ پيو آھي،
حرم پر سجايل اڃان تائين آھي،
خليفي جي خوابن جي تاريخ گھري،
صفا گھگھه تاريڪ سرنگن منجھان،
مذھب جا موتي ٿو ميڙي سھيڙي،
خليفو جو خوابن سان جاڳي نٿو،
خليفو خدا سان پيو جھنگ جھيڙي!!