ھي ديس مُون لاءِ آھي دُوربيني!
شاعر! ھي ديس آھي مون لاءِ دوربيني،
جنھن مان ڏسي سگھان ٿو دنيا سڄي سموري،
ڪنھن جھنگ ۾ ھرڻ جي پويان ڊڪي پيو چيتو،
۽ وڻ مٿان پکيءَ جي خاموش آ خدائي،
پئرس جي ڪنھن گھر ۾ ماڻھو ستو پيو آ،
۽ پراگ جي گھٽيءَ ۾ جاڳي پئي جدائي،
جوئا گھرن ۾ جوئاري غمناڪ بي سبب ھا،
بحري جھاز ھاڻي پرتي ھليو ويو ھو،
تصوير کي برش سان تڪميل ڪنھن ڏني پئي،
وائلن جي وڄي وڄي ۽ پاڻھي سمھي پيو ھو،
ھڪ ڇوڪري صوفن جي باغ ۾ گھمي پئي،
ھڪ شخص ٻار سان گڏ گرجا گھر ويو پئي،
ھڪ ھنڌ مينھن گھاٽو جبلن مٿان وُٺو پئي.