سڄي رات بيٺي ڪَٽيون سين اکيون،
پرينءَ لاءِ پُوريون پٽيون سين اکيون.
رڳو لڙڪ ھاري رُناسين لڪي،
کٽڻ لاءِ ڪھڙيون کٽيون سين اکيون.
نپُوڙي نُپوڙي نگاھون نچُوري،
سُڪا لڙڪ پوءِ ڀي وٽيون سين اکيون.
پرين پوک تنھنجي لئه پاڻي ٿياسين،
گُٽا ٻج آخر ڇٽيون سين اکيون.
”حسن“ ھي اسان جو تو گذرڻ ڏٺو،
گھٽيءَ مان گھيلجي مَٽيون سين اکيون.