شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25052
  • 4948
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

دل تان چٿر ناھي چڱي!

دل تان چٿر ناھي چڱي!

ويڙھي لفافي ۾ وري،
اڄ پان جو پن موڪليئي،
دل تان چٿر ناھي چڱي،
او سنگدل تنھنجي ڳلي،
موتيي گلابن جي ڪلي،
وسندي پٿر ناھي چڱي،
سورج مکي چھرو ھجي،
۽ تو مٿان پھرو ھجي،
اھڙي گھڙيءَ کي ڇا ڪجي؟
ھن زھر کي ڪيئن اوتجي؟
ھن وھ ڳڙيءَ کي ڇا ڪجي؟
تنھنجيون ڪڪوريل ڪارڙيون،
اکڙيون سڃاتيون ساحلن،
سي گھنڊ گھورن ڪاوڙيل،
ڪلھه رات ڳائيون ساحلن،
سائي ٻٻر کي ٻک پئي،
آئون وجھي دانھون ڪريان،
پيلي ٻٻر جي ٻور مان،
پيو ٻڪ مان ھاريان ڀريان،
ھي شور ڇا جو آ ٿيو،
تون ئي ته پئي مون ۾ چُڀين،
دل جي ڪليسا گھنڊ ۾،
اڌ رات جو ۽ اوچتو،
اي درد ڪجھه ھٻڪي اچو،
مٺڙي سُتي آ ننڊ ۾،
اڄ به کڻي ھن راھ تي،
ڏي لت منھنجي لڙڪ تي،
رک پير منھنجي آھ تي،
ھيئن ڪونه شل مرجھائجي،
جيئن دل وڃائجي ڪومائجي،
ٽڪرا ھزارين ٿي به پئي،
تنھنجي ڳليءَ ۾ ڳائجي.