شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25042
  • 4944
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

جھرڪين کي خوار خراب نه ڪريو!

جھرڪين کي خوار خراب نه ڪريو!

جھرڪين کي خوار خراب نه ڪريو!
پيار جو پرجيون ٺاھي،
ڪُڻا نه ڪڍو!
موسمن کي معافي ڏيو ته،
ھو ماڻھن جون ٿي رھن،
ڪُنن ۾ ڪاھي نه پئو!
مس، قلم، پنن جو زيان نه ڪريو!
پبلشر جي پُڇ مان ھٿ ڪڍو!
بڪ اسٽالن تي اجائي جاءِ نه والاريو!
پڙھندڙن کي منھن مٿو پٽڻ تي،
مجبور نه ڪريو!
اوھين جيڪي،
داستان گوئي جو پٽڪو لاھي،
قديم جا ڪَن ڪُتري،
ھاڻ جديد جي نالي ۾ جک پيا ھڻو،
اوھان جا ڪتاب اوھانجي ڏاڪڻ آھن،
جن تي پير ڏيئي ،
اوھين صرف ڪنھن ڪمزور ڪُرسي تي،
چڙھي سگھو ٿا!
ماڻھن جون سماعتون،
ساروڻيون،
حافظا،
۽ اوھانجا اسلوب،
انداز ۽ اُرھ زورايون،
وڃجي ته ڪيڏانھن وڃجي!
شل خدا ھن ديس کي،
اوھانجي ڌمڪچڪر کان محفوظ رکي،
اوھين جيڪي شاعري جي،
شھرت جا شھسوار ٿيڻ ٿا چاھيو،
گليون گمنام آھن ۽ اوھين،
مشھوريءَ جي منبر تي ويھڻ ٿا چاھيو،
ديس جو نالو وٺي داڦڻ بند ڪريو،
وطن لاءِ ويڙھ ۾ ڦوڪڻا ڦاڙڻ ڇڏيو!
ٺلھا ٺڪاءَ.
زوراٽ،
زٽ ھڻڻ ڇڏيو!
ھيڊ، ھريڙ، وڏا ڦوٽا،
گوماندر، ڦودنا،
او پنھنجي پساري واري پڙيءَ تي،
پلٿي ھڻي ويٺل،
نيڪ حڪيم نادانو!
توھان جا تجويز ڪيل نسخا!
مريضن کي مارين پيا !!