الاءِ تون ڪٿي آھين؟
ڪٿي آھين، ڪٿي آھين!
الاءِ تون ڪٿي آھين!
پکيءَ جي چھنب ۾ چوڳو
مڇيءَ جي اک تي آھي
لڙاٽيل ميرڙو منظر
مٽيءَ تي نانگ جو ليڪو
دلين تي درد جو پھرو
پنن تي ماڪ جا قطرا
وڻن تي ٻُورُ ٻاجھارو
اڃان پرتي، اڃان پرتي
ملڻ جو ماڳ ۽ مسڪن
ڪٿي آھين، ڪٿي آھين
الاءِ تون ڪٿي آھين؟
جبل تي جنگ ۽ باھيون
ھٿن ۾ ھار جون ليڪون
سپھه سالار جون سوچون
(۽ خيمي جي خُدائيءَ ۾)
ننگي تلوار جون نظرون
کُٽن تي سرد خاموشي
ھوا ۾ رات جي راڻي
ڪٿي دنيا لڳي ڀوري
ڪٿي دنيا لڳي ڪاري
ڪٿي ٿي واڱڻائي ڏي
مون کي واپس اُھا ورندي
ڪٿي ٿي سرمئي ساري
مون کي تنھنجو سينھو ڏي
مگر تنھنجو، پتو ناھي
ڪٿي آھين، ڪٿي آھين؟
الاءِ تون ڪٿي آھين؟
شريعت شاھدي ھوندي
طريقت طالبُو ھوندي
معرفت ڪا ملڻ جھڙي
حقيقت حُسن تنھنجي جي
ثوابن جون سُڃيون واٽون
گناھن جون گذرگاھون
سزائن جون سماچارون
نمازون نرت نيزاريون
عبادت ۽ عذابن جي
اڳيان، پويان اُداسيون ھي
مگر ٿورو اڃان اڳتي
اتي ڀر ۾
ڇَلي ۾ من ٿيو قابو
مُنڊيءَ ۾ ياد ٿي سوگھي
اکين ۾ وقت پيو اٽڪي
چيو ڪنھن ھو ته موتئي جو
جڏھن ڪو ڦول ٽڙندو آ
ته خوشبو تون ٿيو آھين
چيو ڪنھن ھو ته گيتن ۾
جتي سورج مکي ھوندو
اُتي تون ئي تڪيندو آن
اتي ئي ڪويلون آھن
ڳلو مقتول جن جو آ
مگر ڪونجار جيئري آ
اتي ئي ڪونج ڪا آھي
ڄمي وئي اُڀ ۾ آخر
مگر تصوير ھُن جيءَ مان
ھوا پئي ھُن کي ڪُر لائي
اتي ئي مور ماٺيڻو
مگر ھي عشق ئي آھي
ٽُھوڪَي پيو صدين کان جو
فجر جو سمنڊ ۾ بيٺل
جھازن جا گُگُھو آھن
پري کان پير جو ٺڙڪو
اُجھامن ٿيون بتيون آخر
ٻرن ٿا نيڻ ھر ڪنھن جا
مئه خاني جي در تي
صبح چُپ چاپ بيٺو آ
سمُورا در کُلن ٿا پيا
سموريون ٿيون دريون پَٽجن
اندر ٿو آسمان ڌُوڪي
سمورا آدمي ٻاھر
ھَٽَن تي ھي ھجومن جي
گھٽين ۾ ڌِڪ ڌِڪان آھي
اُتي ئي آھي تنھائي
اُھا جنھن جو نرم ھٿڙو
ھجومن جي ھٿن ۾ آ
اھوئي موت گاڏڙ محبتن جو
معجزو آھي،
اُھي جيڪي سڀئي گڏجي
تلاشن روز ٿا توکي
مگر تنھنجو پتو ناھي
ڪٿي آھين، ڪٿي آھين؟
الاءِ تون ڪٿي آھين!