ٻار وڃن ٿا اسڪول ڏي
ٻار وڃن پيا اسڪول ڏي،
وقت گلابي دروازو آ،
گيت لنگھن پيا جنھن مان ننڍڙا،
ٻاراڻا ھي ٻول ٻچن جا،
ميزن تي ھو ماٺ نه ٿا ڪن،
ڪُرسين کي ھُو ڪيرائين ٿا،
راند به ڪن ٿا گڏجي سڏجي،
ھڪٻئي کي ڄڻ ڦيرائين ٿا،
استادن جي اک تکي آ،
سھڻي مائي نَڪُ ڊگھو آ،
آڱر چاڪ کڻي آ اڀري،
بورڊ تي ڪا بات لکي آ،
ڪاپين تي ھُو ڪونئرا ھٿڙا،
پنڇين وانگي ڦڙ ڦڙ ڪن ٿا،
سڀ ڪو پنھنجي منھن ٿو سوچي،
سڀ ڪنھن پنھنجي سمجھه سکي آ،
ٻارن جو ڪم ٻارن سان آ،
پاڻ وڙھن ۽ پاڻ ئي پرچن،
گھڙي رُسن ۽ ساڳيا سرچن،
گيت پڙھن ٿا گڏجي جڏھن،
پاڻ ئي گيت منجھان پيا گذرن،
پاڻ ئي پاڻ گلن جا ٻوٽا،
پاڻ ئي مور، تتر ۽ طوطا،
پاڻ ئي گاھ، ھوا جا جھوٽا،
ٽارين تي پيا جُھومن اُڏرن،
گيت نه ڪنھن کان اھڙا وسرن،
ٻارو ھاڻ اوھان کي موڪل،
درس ڪتابن منجھه پڙھيو ويو،
ٻار وڃن پيا اسڪولن مان!