اڪ جي ماکي نٿو لاھي سگھان!
اڪ جي ماکي نٿو لاھي سگھان،
ڍنڍ تي آئون اڪيلو پيو گھمان،
ديوتا ڇوريون ڀڄائي ٿو وڃي!
نم جا پاوا ته ھا ٽڙڪي پيا،
کٽ تي تنھا حياتي ھئي ستي،
مون چيو مون ساڻ ھوءَ ملندي اچي،
اڪ جي ماکي نٿو لاھي سگھان،
ڍنڍ تي آئون اڪيلو پيو گھُمان،
ديوتا ڇوڙيون ڀڄائي ٿو وڃي!
طلمسي زندان ۾ جتي قيد ٿيون،
جھنگلن مان ڊوڙنديون آيون ننگيون،
ڏور شھرن ۾ وڃي آباد ٿيون،
ھاڻ مان ڏيئي آسرو ڪنھن لاءِ اُٿان،
ڍنڍ تي آئون اڪيلو پيو گھمان.