تنھن کان پوءِ . . .
جُھڙ جا ديو اُٿيا،
ڪارا باغ لُڏيا،
تنھن کان پوءِ ٿيا، ميلا محبت جا!
تلوارن کي ويو کنوڻين مان ٺاھيو،
عورت جي جلوي، قلعي تي ڪاھيو،
منظر مان گذري، گھوڙا خوب ڪڏيا،
تنھن کان پوءِ ٿيا، ميلا محبت جا!
مڇيون ٻيڙي ۾ ٻارن سٿيون پي،
پريون پاڻيءَ تي ننگيون لٿيون پي،
طلسم جي جر تان، ٻگھا نيٺ اڏيا،
تنھن کان پوءِ ٿيا، ميلا محبت جا!
ٽٽل وڻن کي واڍن وڍيو پي،
ماڻھوءَ ماڻھوءَ کي ڌوٻين ڌوتو پئي،
درزين سبيا جو سڀ ڪنھن جا ڪپڙا،
تنھن کان پوءِ ٿيا، ميلا محبت جا!
تارن تان ترندي، غارن منجھه ويا،
صحرا مان ڊوڙي، پاڻيءَ منجھه پيا،
جبل چوٽيءَ تان، آخر ھيٺ لٿا،
تنھن کان پوءِ ٿيا، ميلا محبت جا!
ساحل ساحل تي، سھڻا شھر اڏيا،
گھر گھر دعوت ۾، در در دوست گڏيا،
ھنڌن، ماڳن تي، شاعر عشق لکيا،
تنھن کان پوءِ ٿيا، ميلا محبت جا!
سپنا اکين جا ساڀيان لئه سھڪيا،
نون خيالن سان، من وڃي مھڪيا،
ھنر ھٿن جا فطرت سان ٺھڪيا،
تنھن کان پوءِ ٿيا، ميلا محبت جا.