آئون فقير پنڻ جو پيالو!
پھرين پھرين پاڻ آ ھوندو،
آخر ۾ پڻ ايندو آھي،
آئون فقير پنڻ جو پيالو،
ڏيھه سڄي ھُو ڏيندو آھي.
ھر ڪو پيٽ منجھان ٿي پڌرو،
دلبر ٿو ديدار ڪرائي،
ھر ڪو ھر ڏئي کيڙي،
کائي واپس ويندو آھي،
آئون اچان ٿو ڇيريون پائي،
جھمريون ھڻندي ڳائي وڄائي،
ناز منجھاران نڪري ناظر،
نئين پاسي ڏي نيندو آھي،
بڙ جي ھيٺان عشق ازل کان،
بيٺو آھي ويٺو آھي،
درس حسن آ ڪمتر ڪو جھو،
ھي ڇا آخر ٿيندو آھي.