گذر گاھ ھُن جي پُراڻي گھٽي!
ھوا مان لھي ٿو زمين تي اچي،
گذر گاھ ھُن جي پراڻي گھٽي،
ھوا تيل کي باھ ڏيندي ڏٺو،
پراڻي قلف ۾ پئي چاٻي گھمي،
قلعي جي فصيلن تي لڙڪيل رسي،
قديمي ڪتابن جي ھڪ اڳڪٿي،
صبح سان ڪنھن جي لھندڙ سسي،
جيڪا رات ڪمري ۾ بيٺي ڏڪي،
بلوري پيالي ۾ نڪتل اکيون،
ٻڏل ڌنڌ ۾ انڌ جو آئينو،
اندر منجھه ويران خانو وڌيل،
رڳو جاءِ تلوار جي ھئي بچي،
اڃا جسم ھڪڙو خالي رکيل!
انڌيري ۾ تاريخ بيٺي بڪيو،
ڪتن ۽ ٻلن وقت کي پئي چڪيو،
مگر ھو اچانڪ اچي ٿو وڃي،
مددگار ماڻھن جون ٽوليون اٿيون،
ڏسجن سمنڊ ڇا ڇا نه ڇوليون رٿيون،
اتان کان ڪھاڻي شروع پئي ٿئي،
ھوا مان لھي ٿو زمين تي اچي،
گذر گاھ ھُن جي پراڻي گھٽي!