رُوح منجھه ۾ رھين ٿي!
تون ته جانان ٿي لڳين
جوڳڻ جيان،
ھو سندءِ يُونيورسٽي،
روز تنھنجو گھر ڏسان،
دور جُھولي مان سدائين،
ڌُنڌ جھڙو در ڏسان،
ٿو جڏھن گھنٽي وڄايان،
ڦُوڪ ڏئي نڪري اچِين ٿي
ڦَڻ جيان،
مان پھاڙن تي پري،
تون وڻن کي ويجھڙي،
پوءِ به تون ناھين پري!
مون اڳيان آھين ٽڙي،
روُح منھنجي ۾ رھين ٿي،
اصيل جي مٿي ۾
مڻ جيان.