شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25045
  • 4945
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

ڄمارون گذاري، ملان يارَ توسان،

ڄمارون گذاري، ملان يارَ توسان،
سڀئي وقت واري، ملان يارَ توسان.

ڪَتين جي ڪناري، ملان يارَ توسان،
۽ سورج اڀاري، ملان يارَ توسان.

سڄو ڏيھه مون وٽ جو ويٺو ھجي،
سڀن کي اٿاري، ملان يارَ توسان.

پکي جي پُڪاري، ملان يارَ توسان،
ندي جي نھاري، ملان يارَ توسان.

اکيون ٻئي اُجاري، ملان يارَ توسان،
۽ سپنن سھاري، ملان يارَ توسان.

جبل تي، جُھڳيءَ ۾، ۽ غازن چُرن ۾،
۽ ڪھڙي سِتاري، ملان يارَ توسان.

”حسن“ جي ته حياتي، تولاءِ آھي،
جياري ۽ ماري، ملان يارَ توسان.