ھر سھارو آ ڌڪو،
ٽھڪ به ٿي پيو ڦڪو.
تون وڪامين ٿو وڃين،
سوچ جي سامھون سُڪو.
ڳالھيون ڦرنديون رھيون،
ٻول به ھڪ نه ٻڪو.
چڙھندڙ سج جو سلام،
تلڪ يا ڪارو ٽڪو.
منبر و محراب جو،
مسند جو والي وڪو.
ڦٽ نه اکڙي پئو،
چاڪ نه ٻيلي چڪو.
ھو اڳيئي پيا چون،
”حسن“ آ چريو ھڪو.