شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25053
  • 4950
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

پکي پرديس جا سورج پرن پويان لڙي ٿو پيو،

پکي پرديس جا سورج پرن پويان لڙي ٿو پيو،
ورڙ (1) ان واٽ تي ويٺل، اڳيان جت رِڻ رڙي ٿو پيو.

لڳي وئي لاڙ سان آ لنئون، اوھان کي ٻيو ڀلا ڇا چئون،
اسان کي عشق سارين جيئن، ڇنڊي ڦوڪي ڇڙي ٿو پيو.

عمر جي آڱرين مان ڏس، ڦُلن وانگي ڇڻون ٿا پيا،
سڄڻ سگريٽ سستي جيئن، سڄو ماڻھو سڙي ٿو پيو.

پراڻي عشق پوڙھي جي، وڄت نڙ ڦُوڪ مان نڪتي،
ملڻ ھي مير محمد (2) جو، جوانين کي جڙي ٿو پيو.

اوھان مُرڪي ملي آخر، ھليا ويا شھر پنھنجي ڏانھن،
اسان جي ڳالھه جي ڳل تان، اڃان ڳوڙھو ڳڙي ٿو پيو.

وطن ۾ بي وطن معشوق، عاشق جو ملڻ ڪھڙو،
زمانو زور تي تڙ تان، تماچين کي تڙي ٿو پيو.


_______
(1) ورڙ ذات آھي ۽ بدين ضلعي جي ڏاکڻي حصي ۾ سندن وڏا ڳوٺ آھن.
(2) مير محمد لنڊ (1927 1997) بدين لڳ جو رھواسي ھو ۽ بوڙينڊي ۽ نڙ وڄائڻ ۾ خاص مھارت رکندو ھو. ھن بوڙينڊي مان ست سُر ڪڍي ان کي نئين صورت ڏني.